മിഴിവാര്ന്ന ചിത്രങ്ങളത്രയും മിഴികള്ക്കു-
മതിവരാഞ്ഞുടയവന് തേയ്ച്ചുമായ്ച്ചൂ...
തൂലിക നീട്ടിക്കുടഞ്ഞതില് ശേഷിച്ച
മൂവന്തി വര്ണ്ണവും തൂത്തെറിഞ്ഞൂ...
പലവട്ടമാഞ്ഞിട്ടു,മോതുവാനാകാഞ്ഞ
പ്രണയ സന്ദേശമായ് സന്ധ്യ മാഞ്ഞൂ..
ചന്തം മറഞ്ഞൂ; മറിഞ്ഞൂ കരിഞ്ചായ-
മാകെപ്പടര്ന്നതും നോക്കി നോക്കി
അലസമായാലസ്യ ലേശമന്യേ,യിന്നു-
മിതുവഴി,ക്കതിരോന് കടന്നു പോയീ..
മേഘത്തിരശ്ശീല,യപ്പുറത്തുള്ളൊരാ-
ത്താരകക്കുഞ്ഞിന് മുഖം മറയ്ക്കെ,
ഇഴ നേര്ത്ത വെണ്ണിലാച്ചേലയില് രാവിന്റെ
മിഴിനീരു പോലിളം മഞ്ഞു വീണൂ...
ചിറകറ്റ ചിന്തകളിലിഴയുന്ന നോവിന്റെ
വിടരുന്ന ഫണമൊന്നുയര്ന്നു താണൂ..
മിന്നും പ്രതീക്ഷതന് കണ്ണുകള് മിന്നാ-
മിനുങ്ങിനെപ്പോലെപ്പറന്നകന്നൂ...
മറവിതന് മാറാല മറയിലെന്നോര്മകള്
വീര്പ്പിടാനാകാതെ വീണുടഞ്ഞൂ..
മുടിയഴിച്ചാടുന്ന നിഴലുകള് ജീവിത-
ച്ചുമരിന് നിറച്ചാര്ത്തഴിച്ചെടുത്തൂ..
പുലരിയ്ക്കു ദീപം തെളിയ്ക്കുവാനുമ്മറ-
ത്തുരുകുന്ന കൈത്തിരി കാത്തു നിന്നൂ
No comments:
Post a Comment